De antennebelasting op een monopooltoren kan het torenontwerp op de volgende manieren aanzienlijk beïnvloeden

Buigmoment - Zwaardere antennebelastingen nabij de top van de toren veroorzaken een grotere buigmomentkracht die door de torenconstructie moet worden weerstaan. Hiervoor zijn vaak palen met een grotere diameter en dikkere wanden nodig.

Afschuifkrachten - Een groter gewicht van de antenne zal ook de schuifkrachten langs de hoogte van de toren versterken, waarmee rekening moet worden gehouden bij de paalsterkte.

Guy-draden - Er kunnen meer zijwaartse spandraden nodig zijn om een ​​monopool te stabiliseren die een zwaardere antennebelasting ondersteunt, wat de bouwbehoeften vergroot.

Fundering - Grotere funderingsfunderingen, diepere inbedding en meer wapeningsversterking kunnen nodig zijn om de hogere kantelkrachten van grotere bovenop gemonteerde antennes tegen te gaan.

Secties - Torens moeten mogelijk overgaan naar secties met dikkere wanden of grotere diameters op grotere hoogte om antennesteunen te ondersteunen.

Vermoeidheid - Cyclische windbelasting op grote antenne-arrays kan de vermoeidheid van de toren versnellen en kan ontwerpaanpassingen vereisen om de vermoeidheidsweerstand te vergroten.

Resonantie - De natuurlijke frequentie en dynamische respons van de toren moeten buiten het bereik van de vortex-uitscheidingsfrequenties blijven om door wind veroorzaakte resonantie te voorkomen. Zwaardere antennes verlagen de natuurlijke frequentie.

Bliksembeveiliging - Extra bliksemafleiders, aarding en verbinding worden vaak opgenomen voor hogere torens die antennes ondersteunen vanwege het verhoogde bliksemrisico.

Over het geheel genomen voeren gekwalificeerde constructeurs gedetailleerde torenanalyses uit om het monopoolontwerp te optimaliseren en veilig om te gaan met alle krachten die worden uitgeoefend door antennesystemen onder een reeks belastingsomstandigheden.